Ένας ιατρικός επισκέπτης στη Γαλικία απολύθηκε επειδή εργάστηκε μόλις 90 λεπτά, όμως το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε την απόλυση άδικη. Η εταιρεία υποχρεώθηκε να τον επαναπροσλάβει ή να καταβάλει αποζημίωση 120.000 ευρώ, τονίζοντας ότι τα αποτελέσματα μετρούν περισσότερο από τον χρόνο παρουσίας.
Μια ασυνήθιστη υπόθεση στον τομέα της απασχόλησης στη Γαλικία κατέληξε υπέρ ενός εργαζομένου, ο οποίος απολύθηκε επειδή, σύμφωνα με την εταιρεία του, εργάστηκε μόλις μιάμιση ώρα μέσα σε μία ημέρα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Γαλικίας έκρινε την απόλυσή του άδικη και διέταξε την επιχείρηση είτε να τον επαναπροσλάβει είτε να του καταβάλει αποζημίωση ύψους 118.256 ευρώ, επισημαίνοντας ότι «τα αποτελέσματα έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τον έλεγχο του χρόνου εργασίας».
Η απόδοση μετράει
Η υπόθεση αφορά έναν ιατρικό επισκέπτη από το Βίγκο, ο οποίος είχε κατηγορηθεί από τη φαρμακευτική εταιρεία όπου εργαζόταν ότι δεν τηρούσε το ωράριό του. Η εταιρεία μάλιστα προσέλαβε ιδιωτικό ντετέκτιβ για να τον παρακολουθήσει, με το πόρισμα να αναφέρει πως εργάστηκε μόλις 90 λεπτά σε μία ημέρα. Ωστόσο, το ημερολόγιο του ίδιου του επιθεωρητή έδειξε πως ο εργαζόμενος είχε πραγματοποιήσει συναντήσεις με 12 γιατρούς σε νοσοκομείο της πόλης, αφιερώνοντας συνολικά πάνω από τέσσερις ώρες στην εργασία του.
Παρά την αποδεδειγμένη επαγγελματική του δραστηριότητα -και το γεγονός ότι είχε τιμηθεί δύο φορές με το «Βραβείο Απόδοσης της Χρονιάς»- η εταιρεία προχώρησε στην απόλυσή του. Ο υπάλληλος, που λάμβανε μηνιαίο μισθό περίπου 5.000 ευρώ, προσέφυγε στη δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας ότι η φύση της δουλειάς του δεν απαιτούσε συνεχή παρουσία στο γραφείο αλλά έμφαση στην αποτελεσματικότητα.
Δικαίωση από το δικαστήριο
Το δικαστήριο της Κορούνια συμφώνησε με τον εργαζόμενο, υπογραμμίζοντας ότι η θέση του ιατρικού εκπροσώπου βασίζεται σε ευέλικτο ωράριο, το οποίο εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα των γιατρών και των υγειονομικών κέντρων, καθώς και από μετακινήσεις σε διαφορετικά σημεία. Στην απόφαση σημειώνεται ότι «το ζητούμενο δεν είναι η φυσική παρουσία αλλά η παραγωγικότητα», με τον δικαστή να ξεκαθαρίζει πως το σύστημα ελέγχου του χρόνου δεν μπορεί να υπερισχύει της αξιολόγησης των αποτελεσμάτων.
Η υπόθεση έρχεται να αναζωπυρώσει τη δημόσια συζήτηση για το κατά πόσο οι ώρες εργασίας πρέπει να αποτελούν μέτρο αξιολόγησης της απόδοσης. Όπως αναφέρει το Genbeta, μόνο το 2024 οι ασφαλιστικοί οργανισμοί στην Ισπανία δαπάνησαν πάνω από 3,6 εκατομμύρια ευρώ για την πρόσληψη ιδιωτικών ερευνητών που παρακολουθούσαν εργαζομένους σε καθεστώς άδειας ή τηλεργασίας, ένα γεγονός που δείχνει την αυξανόμενη ένταση ανάμεσα στην παραδοσιακή λογική ελέγχου και τη νέα κουλτούρα ευελιξίας στην εργασία.